 O Rasie
Kot Syberyjski jest dużym, półdługowłosym kotem o typowym, leśnym wyglądzie. Fenotypem przypomina norweskie koty leśne i amerykańskie Maine Coon. Jest muskularny i silny, ale trochę mniejszy od swoich amerykańskich "kuzynów". Kocury są zdecydowanie większe od kotek. Koty te rosną powoli i pełną dojrzałość osiągają po trzech latach (niektóre źródła podają, że rosną nawet do pięciu lat). Waga kotek dochodzi zazwyczaj do 3 - 4 kilogramów a kocurów do 4-5 kilogramów, ale zdarzają się okazy kocurów osiągających do 7-8 kilogramów.
Ciało kota syberyjskiego jest lekko wydłużone, mocnej budowy z dużymi łapami i charakterystycznymi kępkami włosów między palcami.
Głowa okrągława z wydatnymi policzkami i mocnymi kośćmi policzkowymi. Szczęka zaokrąglona. Nos jest dość długi, lekko wypukły ale bez zagłębienia u nasady. Mocne czoło harmonizuje z kształtem głowy. Duże, owalne oczy są lekko skośnie ustawione i szeroko rozstawione. Kształt głowy przypomina odwrócony trapez.
Barwa oczu powinna być jednolita i najczęściej bywa zielona lub bursztynowa.
Pochylone do przodu, lekko wypukłe i szeroko rozstawione uszy są średniej wielkości. Wierzchołki uszu powinny być zaokrąglone i bardzo często zakończone są pędzelkami dłuższych włosów.
Kot syberyjski posiada futro typowe dla wszystkich kotów leśnych. Półdługie włosy okrywowe są mocne. Podszycie gęste i miękkie dodaje kotu puszystości i miękkości w dotyku. Takie futro umożliwia tym kotom przebywanie w zimnym, ostrym klimacie.
Charakterystyczne dla tej rasy są puchate "portki" na tylnych łapkach, obfity "śliniak" na piersi i gęsto owłosiony dość długi ogon.
Koty syberyjskie najczęściej spotyka się w naturalnym ubarwieniu agouti we wszystkich odmianach pręgowania, szylkretowe oraz kolorach czarnym, rudym, niebieskim, kremowym, srebrzystym itp. Tak jak i inne koty leśne, spotyka się sybiraki z dużym udziałem koloru białego. Niedopuszczalne są umaszczenia charakterystyczne dla kotów ze znaczeniami. Sybiraków, jako jednej z niewielu ras naturalnych, nie wolno krzyżować z żadną inną rasą.
W Polsce hodowlę kotów syberyjskich rozpoczęto w 1990 roku, a stało się to za sprawą pani Jolanty Sztykiel, właścicielki hodowli Z BAŚNI*PL (Oddział I SHKRP). W tym samym roku co i do Polski koty syberyjskie dotarły do Stanów Zjednoczonych wraz z rosyjskimi emigrantami z Moskwy i St. Petersburga. Ciekawostką może być to, że pierwsze sybiraki które dotarły do Ameryki (czerwiec 1990) miały świadectwa zdrowia dla ptaków, na których ktoś odręcznie dopisał, że z Rosji wywożone będą koty. W roku 1991, zarówno w Europie jak i Ameryce, zarejestrowano kota syberyjskiego jako nową, na razie eksperymentalną i nieznaną szerzej rasę, przy okazji skreślając przydomek "leśny", jaki w pierwszej chwili stanowił część nazwy rasy. Pierwszą organizacją, która dopuściła je do zdobywania tytułów czempiona i uznała jako "pełnoprawną" rasę była amerykańska TICA i zrobiła to 1 maja 1997 r.). FIFe uczyniła to samo w styczniu 1998 roku i mamy już w kraju kilka kotów z tytułami czempionów.
***
Charakter Kota Syberyjskiego to prawdziwa mieszanina subtelności, wdzięku, inteligencji i fascynującej dzikości.To zwierzęta żywiołowe, ruchliwe, z dość dużym temperamentem. Są bardzo przyjacielskie, uczuciowe. Nie jest łatwo zdobyć ich zaufanie - wymaga to pewnego wysiłku i zaangażowania ze strony człowieka. Jeśli jednak komuś się to uda - to zdobędzie wielkiego i oddanego przyjaciela. Nie są agresywne czy złośliwe i nie mają niszczycielskich zapędów. Zazwyczaj starają się być delikatne i ostrożne. Unikają konfrontacji i jeśli tylko mogą się wycofać, to raczej nie zdobędą się na atak.
Inteligentne i komunikatywne, towarzyskie i ciekawskie, podążają za swoimi właścicielami po całym domu aby nie przegapić czegoś ciekawego. Stają się prawdziwymi członkami rodziny. Żyją życiem rodziny, a nie tylko własnym.”Sybirak” zawsze jest tam, gdzie jest większość członków rodziny. Koty Syberyjskie są przeważnie bardzo gadatliwe, uwielbiają porozumiewać się głosem z opiekunem - można z nimi prowadzić długie, ciekawe dialogi. Mają bardzo cichy i przyjemny ton miauku. Zachowują się jak psy w kociej skórze. Witają się zawsze z powracającymi do domu właścicielami, same proszą o pieszczoty, ale nie robią tego w sposób natrętny. Chętnie przebywają w kocich grupach, ale dobrze rozumieją się także z innymi zwierzętami.
Charakterystyczne dla kotów tej rasy jest to, że wciąż pozostaje w ich osobowości coś dzikiego i pierwotnego. Uwielbiają wspinać się i skakać, potwierdza to ich upodobanie do odpoczywania w nietypowych, zawsze wysoko położonych miejscach. Sybiraki są ruchliwe, zawsze skłonne do zabaw i gonitw po całym domu.
hodowla kotów, kocięta syberyjskie, kocięta, Colour Foot, syberyjskie, koty syberyjskie, siberian cats, kot syberyjski
|
|
